Voorzienbaarheid einde dienstbetrekking bepalend voor recht op WW

Maandag, 14 May 2007 00:00:00
Om voor een WW-uitkering in aanmerking te komen, dient de werkloosheid niet verwijtbaar te zijn. Dat houdt in, dat het niet aan (gedragingen van) de werknemer mag liggen dat de dienstbetrekking is beëindigd. Of van verwijtbaarheid sprake is valt soms lastig te beoordelen. Voor ontslag op staande voet is een dringende reden nodig. Die reden is altijd terug te voeren op gedragingen van de werknemer. Dat houdt in, dat wanneer iemand op staande voet wordt ontslagen, hij meestal geen recht op WW heeft. Ontslag op staande voet wordt veelal gevolgd door een ontbindingsprocedure bij de kantonrechter om de beëindiging van het dienstverband zeker te stellen. In een dergelijke procedure ontbond de kantonrechter de dienstbetrekking met onmiddellijke ingang, omdat de omstandigheden zodanig waren gewijzigd, dat voortzetting niet mogelijk was. De aanleiding daarvoor lag in werk, dat de werknemer voor een ex-collega in de avonduren had verricht. De uitkerende instantie nam de argumentering van de kantonrechter over en weigerde een uitkering. De rechtbank was van oordeel, dat de uitkerende instantie niet moest beoordelen of voortzetting mogelijk was, maar of een werknemer moet kunnen voorzien, dat bepaalde gedragingen de beëindiging van de dienstbetrekking tot gevolg kunnen hebben. Volgens de rechtbank was dat niet het geval. De werkloosheid was onvrijwillig.